Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın idaresindeki minibüsle, akaryakıt istasyonundan yakıt aldıktan sonra önünde başka bir araç bulunması nedeniyle önce geri manevra yapmak istediği, yaklaşık bir metre kadar geri geldikten sonra minibüsün arkasında bulunan yaya ..."ya çarptığı, çarpma etkisiyle ..."nın vücudunda yüzeysel sırıklar ve yaralanmalar meydana geldiği, kaldırıldığı hastanede öldüğü, soruşturma evresinde aldırılan 18/12/2013 tarihli Adli Tıp Kurumu raporunda ..."nın ölümünün kendisinde mevcut KOAH ve KKY gelişen komplikasyonları sonucunda meydana geldiğinin, kaza sonrası ölende tespit edilen travmatik değişimlerin tek başına ölümü meydana getirecek ağırlıkta olmadığının ancak çarpma etkisiyle ölenin mağdur kaldığı travmanın ve olayın stresinin kişide mevcut hastalıkların akut hale gelmesini kolaylaştırıcı faktör olarak kabul edilmesi gerektiğinin belirtildiği, bu nedenle sanığın eylemi ile meydana gelen netice arasında uygun nedensellik bağının olduğu anlaşılmakla, tebliğnamede sanığın taksirle yaralama suçu bakımından sorumlu olduğu gerekçesiyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur oranına, eksik incelemeye ve belirlenen cezanın fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 17/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.