MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın gündüz vakti ... ile birlikte müşteri olarak girdiği marketten gerçekleştirdiği teşebbüs (kalkışma) aşamasında kalan hırsızlık eyleminin 765 sayılı TCK"nın 491/4-son, 62, 522, 523 ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 35. maddelerindeki suça uyduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanun"un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı TCK"nın 491/4-son maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık genel dava zamanaşımının, 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e, 67/4. maddelerine göre belirlenen dava zamanaşımına göre daha lehe olduğu belirlenmekle yapılan incelemede;
Sanığa atılı ve eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 491/4-son maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık genel dava zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 31.07.2008 tarihi itibariyle durduğu ve sanığın denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmiş olması karşısında, denetim süresi içerisindeki suçun işlendiği 23.10.2009 günü yeniden işlemeye başladığı da dikkate alınarak, açıklanmasına karar verilen hükmün 04.05.2003 olan suç tarihinden hüküm tarihi olan 20.03.2014 tarihine kadar geçmiş bulunduğu gözetilmeden, düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları ile bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 10.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.