MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Olası kastla öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1- 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 21/2, 62/1 maddeleri gereğince 16 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2- 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1 maddeleri gereğince 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Suçtan zarar gören ve maktul ...."un babası olan ...’nın talimat yoluyla mahkemeye vermiş olduğu 22/02/2012 tarihli iki ayrı beyanında davaya katılma isteminde bulunduğu ve bu istemi konusunda herhangi bir karar verilmediği anlaşılmış ise de; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 tarih ve 2010/149-205 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, herhangi bir araştırma yapılmasını gerektirmeyen durumlarda temyiz incelemesi sırasında karara bağlanması mümkün olduğundan, 5271 sayılı CMK.nun 237. maddesi uyarınca, suçtan zarar gören ...’nın, sanık ... hakkında açılan kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilerek, katılan ... ile sanık ....ve müdafii istemi üzerine yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...."in maktül ...."u olası kastla öldürme suçu ile mağdur ...."ya yönelik öldürmeye teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isebetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafıinin sübuta, TCK.nun 25. ve 27. maddelerinin uygulanması gerektiğine yönelen, katılan ...’in bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında kurulan hükümlerde, hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin fıkrada, 5237 sayılı TCK.nun 53/3 fıkrası uyarınca aynı maddenin 1-c bendinde yer alan sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı olup, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK.nun 322 maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; Hükümlerdeki, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı fıkraların, "Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesi suretiyle DÜZELTİLEN ve kısmen re"sen de temyize tabi olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), tayin olunan cezanın ve tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin 14.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.