Tebliğname No : 5 - 2012/258545
MAHKEMESİ : Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/03/2012
NUMARASI : 2007/121 Esas, 2012/262 Karar
SUÇ : Tefecilik, tehdit, hakaret

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hüküm ve temyiz tarihinde yürürlükte olan 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca cezanın miktarına göre kesin olan sanık A.. Ö.. hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizi kabil olmadığından; katılan Hazine vekilinin de 22/03/2012 günü yüzüne karşı verilen hükümleri CMUK"nın 310. maddesinde yer alan bir haftalık yasal süreden sonra 23/12/2012 tarihinde temyiz etmiş olduğu anlaşıldığından temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, sanık H.. E.. hakkında müşteki O.. K.."a yönelik tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından ve aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabulü ile merciince değerlendirilebileceğinden, temyiz incelemesinin sanık H.. E.. hakkında tefecilik, sanık A.. Ö.. hakkında ise tefecilik ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık A.. Ö.. hakkında tehdit ve tefecilik suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
TCK’nın 241/1. maddesinde hapis cezası ile birlikte adli para cezası da öngörülmesine rağmen, tefecilik suçundan kurulan hükümde sadece adli para cezasına hükmedilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve yasaya uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık H.. E.. hakkında mağdurlar A.. B.. ve O.. K..’a yönelik tefecilik suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Tefecilik suçlarında TCK"nın 241. maddesindeki açık düzenlemeye göre süreklilik şartının aranmaması ve sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında birden fazla kişiye değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verdiğinin sübut bulması karşısında; eylemlerinin kül halinde zincirleme tefecilik suçunu oluşturduğu ve 5237 sayılı TCK"nın 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, olayın oluş şekli ve süresi, meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmedan yazılı şekilde hükümler kurulması,
TCK’nın 241/1. maddesinde hapis cezası ile birlikte adli para cezası da öngörülmesine rağmen, O.. K.."a yönelik tefecilik suçundan kurulan hükümde sadece adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.