Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/22676 Esas 2017/5144 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 11.09.2010 tarihinde davalı ... şirketi tarafından zorunlu trafik ... poliçesi ile sigortalı aracın sürücüsünün davacının yolcu olarak bulunduğu motosiklete çarpması sonucu davacının yaralandığını, kazanın oluşumunda sigortalı araç sürücüsünün kusurlu bulunduğunu, davalıya yapılan müracaat üzerine bir miktar tazminat ödendiğini, ancak yeterli olmadığını belirterek daha önce yapılan ödeme miktarının tenzili ile fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 geçici işgöremezlik tazminatı ve 9.000,00 sürekli maluliyet tazminatı olmak üzere 10.000 TL tazminatının ihbar tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili 01/04/2014 tarihli ıslah dilekçe ile geçici iş göremezlik tazminatı talebini 1.799,10 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafa ödeme yapıldığı için sorumluluklarının kalmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının sürekli iş göremezlik tazminatı talebinin reddine, geçici iş göremezlik tazminatı talebi yönünden kabulü ile 1.799,10 TL maddi tazminatın ödeme tarihi 28/03/2012"den itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... şirketinden tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı açısından temyiz edilen karar maddi tazminat miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.