Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/4105 Esas 2014/12036 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : SAKARYA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/11/2013
NUMARASI : 2013/113-2013/826

Taraflar arasında görülen nafaka artırımı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müşterek iki çocuk için 2007 yılında hükmedilen 200"er TL yoksulluk nafakasının yeteriz kaldığını belirterek 500"er TL"ye artırılmasını talep etmiştir.
Davalı cevabında; ödeyecek gücü olmadığını, davalının ekonomik durmunun daha iyi olduğunu belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile iştirak nafakasının 400"er TL"ye çıkartılmasına hükmedilmiştir.
Hükmü davalı temyiz etmektedir.
İştirak nafakası, çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları ile genel ihtiyaçlar ve ana babanın mali durumuna göre takdir edilir.
Nafaka miktarının belirlenmesinde esas alınması gereken ister bakım ve barındırma, isterse okul, eğitim ve gelişme giderlerinin özenti ve aşırılığa kaçmadan doğru, makul ve gerçekçi sınırlar içinde kalmasına özen gösterilmesi toplumun ve çevrenin genel yaşam gelişim ve eğitim çizgisinin gözden uzak tutulmaması ve nihayet kişisel ve aşırı istekler ile toplumun lüks olarak kabul edebileceği ihtiyaçlar için velayet kendisine bırakılmayan tarafın ağır yükümlülüklerine maruz bırakılmaması gerekmektedir.
Öyle ise, mahkemece; yukarıdaki ilke ve esaslar gözetilerek, makul oranda ve hakkaniyete uygun bir nafakaya karar verilmesi gerekirken, ilk nafakanın takdir edildiği tarihe, tarafların gerçekleşen ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre ve ayrıca çocukların yaşları itibariyle de fazla miktarda nafakaya hükmedilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.