MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın istinaf başvurusunun kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -


Davacı vekili, borçlunun TOBB"daki alacakları üzerine haciz konulduğunu, paranın paylaşımı için düzenlenen 12.06.2015 tarihli sıra cetvelinde 4. sırada yer verilen davalılar İbrahim ve Şenol"un alacaklılarının muvazaalı olduğunu ileri sürerek, sıra cetvelinden çıkarılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin Şenol’un bir kısım alacağını temlik aldığı, dosyada muvazaa bulunmadığını, ortaklardan birinin şirkete borç vermesi ve şirketin ortaklarından birine borçlanmasına engel hiçbir durum olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Artı Yapı Şirketi vekili, davaya dayanak icra dosyasında takip borçlusu olduğunu, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen kararın davalılar vekilince istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi istinaf talebini kabul ederek ilk derece mahkemesi kararını düzelterek yeniden esas hakkında verdiği kararında; borçlu aleyhine açılan davanın husumet nedeniyle, diğer davalılar aleyhine açılan davanın esastan reddine karar vermiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Ankara Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesinin borçlu hakkında açılan davanın husumet nedeniyle reddi isabetlidir. Diğer davalılar aleyhine açılan dava hakkında verilen karara gerince;
Bölge Adliye Mahkemesi; davacı alacağının davalıdan sonraki bir belgeye dayandığı daha önce doğan bir alacak daha sonra doğan alacak için muvazaa oluşturmaz karinesi gereği davanın reddine karar verilmiştir.
Karine; varlığı bilinmeyen bir olgu hakkında sonuç çıkarmamıza yarayan hukuki bir kuraldır. Sıra cetveline itiraz davalarının muvazaa iddiasına dayanması halinde başvurulan karinelerden bir tanesi de Bölge Adliye Mahkemesi tarafından karara gerekçe yapılan bu karinedir. Bu karinenin aksinin isbatı her zaman mümkündür.
Davacı borçlu ile aralarında eser sözleşmesi ilişkisi bulunduğunu, bu ilişki nedeniyle takibe konu çeki aldığını iddia etmiş ve bunu gerek ticari kayıtlarıyla ve gerekse yaptığı iş nedeniyle aldığı diğer çeklerle isbat etmiştir. Davacı ile davalı arasında bu şekilde bir ilişkinin bulunduğu ve devam ettiği sabit olmasına rağmen bu ilişkiden doğduğu iddia edilen çekin davalı alacağından sonra doğduğunun kabulü ilk olacağı gibi aşırı şekilci davalının isbatınada bağlıdır.
Ayrıca davalı alacağının muvazaalı olduğu başka bir alacaklının genel hükümlere istinaden açtığı bir davada karar altına alınmış ve karar derecattan geçerek kesinleşmiştir. Genel hükümler çerçevesinde oluşan bu karar dava açan 3. kişi dışındaki alacaklılar açısından da hüküm doğuracak nitelikte olup, icra memuru tarafından da dikkate alınmalıdır. Bu hukuki olgu Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesinin dayandığı karinenin aksinin isbat edildiği sonucunu doğurur.
Gerek davalının alacığının muvazaalı olduğunun genel hükümlere göre isbat edilmiş olması, gerekse davacı alacağının davalı alacağından sonra doğduğunun davacı tarafından usulüne uygun ispat edilmemiş olması gerekçeleriyle davanın kabulüne dair ilk derece mahkeme kararı isabetli olduğu halde bu kararın düzeltilerek davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesince verilen kararın kaldırılarak yeniden esas hakkında verdiği karar usul ve yasaya aykırı görüldüğünden BOZULMASINA, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi Kararının KALDIRILMASINA HMK"nun 373/2. maddesi gereğince dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine, kararın bir örneğinin de ilk derece mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 25.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.