Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/7377 Esas 2007/6433 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/7377
Karar No: 2007/6433
Karar Tarihi: 16.04.2007

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/7377 Esas 2007/6433 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2006/7377 E.  ,  2007/6433 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi      : Gaziantep  İş Mahkemesi
    Tarih                : 23.02.2006
    No                    : 1097-159  
     
    Davacı, davalı işveren nezdinde 27.02.2002-04.09.2004 tarihleri arası çalıştığının tespiti ve işçilik alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    Davacı, 27.02.2002-04.09.2004 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen çalışmalarının tesbitini istemiş, mahkeme istemin kabulüne karar vermiştir.
    Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi olan bu tür davalar, kamu düzenine ilişkin olup sosyal güvenliğe yönelik olduğundan özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu, sürekli ya da kesintili olup olmadığı ve başlangıcı ile bitiş tarihleri konularında tanıkların sözleri değerlendirilirken bunların inandırıcılığı üzerinde durulmalı, verdikleri bilgilere nasıl vakıf oldukları, işçi, işveren ve işyeriyle ilişkileri dikkate alınmalı, işyerinin kapsam, kapasite ve niteliği ile bu beyanlar kontrol edilmeli, öncelikle işyeri bordrolarında adları geçen ve çalışmaları süreklilik gösteren tanıklar dinlenilmeli, gerektiğinde komşu ve yakın işyerlerinin kayıtlarında yer alan ve çalışmaların dava konusu süreyi kapsayan çalışanların beyanlarına başvurulmalı, çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde sağlıklı bir biçimde belirlenmelidir.Öte yandan tarafların delil göstermese dahi mahkemenin resen tüm delillerini toplaması gerektiği de göz ardı edilmemelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 2005/21-495-582, 2004/21-479-578, 2003/21-634-572  ve 1999/21-549-555 sayılı kararları da bu yöndedir.
    Mahkemece dinlenen ve beyanları hükme esas alınan tanıkların tümünün komşu işyeri çalışanları olduğu belirtilmekle birlikte, her üç tanığında işyerlerine girişlerinin 2004 yılının 6. ayı olduğu dosyadaki belgelerden ve beyanlarından anlaşılmaktadır. Bu durumda tanıkların ancak 2004/ Haziran ayı ve sonrasına tanıklık edebilecekleri öncesi için verdikleri beyanların çalışmalarının kayıtlarda görülmemesi sebebiyle soyut düzeyde kalacağı ve çalışmayı belirleyemeyeceği ortadadır.
    Yapılacak iş, işyerine komşu veya yakın işyerlerinin resmi işyeri kayıtlarına davacının talep konusu dönemde geçmiş kişi veya kişilerin isim ve adresleri resen tesbit edilerek bilgilerine başvurmak ve çıkacak sonuca göre hüküm kurmaktır.
    Bu maddi ve hukuki olgular gözönünde bulundurulmaksızın yetersiz araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    O halde, davalıların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan D. G. San. iadesine, 16.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.