MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVACI-DAVALI : Canan Ceylan
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kadın tarafından, kendi davasında kusur belirlemesi, tazminatların ve ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-karşı davalı kadın düğünde takılan ziynetlerin bedelini talep etmiştir. Bu istek boşanma davasının eki niteliğinde olmayıp, ayrıca nispi harca tabidir. Dava açılırken alınan başvurma harcı, dava dilekçesindeki isteklerin tümünü kapsar. Bu talep nedeniyle davanın açılması esnasında nispi harç alınmadığı gibi, bu eksiklik yargılama sırasında da giderilmemiştir. Nispi harç tamamlattırılmadan müteakip işlemler yapılamaz. O halde, davacı-karşı davalı kadının talep ettiği ziynetlerin bedeli üzerinden nispi harcının peşin kısmının yatırılması için davacıya usulüne uygun olarak süre verilmeli (Harçlar Kanunu m. 30-32) harç noksanlığı giderildiği taktirde, bu talebin esası incelenmeli ve hasıl olacak sonucuna göre karar verilmeli, aksi halde; Harçlar Kanunun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeksizin bu talep hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi doğru görülmemiştir.
3-Mahkemece, boşanmaya neden olan olaylarda, iki tarafında kusurlu oldukları gerekçesiyle, kadının davasının Türk Medeni Kanunu madde 166/1., erkeğin davasının ise Türk Medeni Kanunu madde 166/4 uyarınca kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan hadiselerde davalı-karşı davacı erkeğin açtığı boşanma davasından feragat ettiği, bu tarihten sonra tarafların bir araya gelmedikleri, fiili ayrılık döneminde kadından kaynaklanan boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışın kanıtlanmadığı, birlikte yaşamaktan kaçınan ve birlik görevlerini yerine getirmeyen erkeğin tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu husus gözetilmeden mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak, davalı-karşı davacı kadının maddi tazminat talebinin (TMK m. 174/1) reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.06.06.2016 (Pzt.)