Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27990 Esas 2017/674 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27990
Karar No: 2017/674
Karar Tarihi: 19.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27990 Esas 2017/674 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile müşteki önceden tanıştıkları bir durakta karşılaşırlar. Sanık, müştekinin telefonunu isteyip kullanmak istediğini belirtir ve telefonu alarak araçtan uzaklaşır ama geri getirmez. Yerel mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğine karar verir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun atıf ettiği karara göre, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçu da uzlaşma kapsamına alınmış olmasına rağmen, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağından ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden dolayı sanık hakkında yanılgılı uygulama yapılmıştır. Sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan resmi belgede sahtecilik suçundan hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezası dikkate alınarak, sanığın mahkumiyeti onanmıştır.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi - Hırsızlık suçu

17. Ceza Dairesi 2015/27990 E. , 2017/674 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ile müştekinin önceden tanıştıkları, müştekinin kullandığı özel halk otobüsü içinde durakta beklediği esnada sanığın müştekinin yanına gidip muhabbet ettiği ve kullanmak için telefonunu istediği, telefonu alan sanığın telefonla konuşur gibi yapıp araçtan inerek uzaklaştığı ve telefonu geri getirmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin, TCK"nın 142/1-c maddesinde yazılı bulunan suça uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması ve her ne kadar hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçu da uzlaşma kapsamına alınmış ise de, atıfet kuralı uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 2008/6-47 Esas, 2008/43 sayılı Kararı ışığında, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı değerlendirildiğinden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 07.12.2001 gün ve 2000/327-2001/374 sayılı kararına konu olan resmi belgede sahtecilik suçundan hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.