Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Takip alacaklı tarafından genel haciz yolu ile protokole dayalı olarak başlatılmış, ödeme emrinde ve takip talebinde, asıl alacak için %70 üzerinden 9.500,94 TL işlemiş faiz, takipten sonrası için de yine %70 faiz oranı üzerinden işleyecek faiz talep edildiği görülmüştür. Takip bu haliyle itiraz edilmeksizin kesinleşmiştir. Bu durumda takipten öncesi için %70 oran üzerinden 9.500,94 TL faiz miktarı kesinleşmiş bulunduğundan hükme esas alınan bilirkişi raporunun bu yöndeki uygulamasında bir isabetsizlik bulunmaktadır. Ancak takip tarihi itibariyle avans faiz oranı %70 olup, bu nedenle takipten sonrası için dönem dönem değişen avans faiz oranlarına göre faiz hesaplaması yapılması gerekir. Zira takip dayanağı belgenin niteliği gözetildiğinde ve taraflardan birinin de kooperatif olması nedeniyle iş ticari sayılacağından takipten sonrası için talep edilen %70 faiz oranı, avans faiz oranının uygulanması isteğini gösterir. Bu durumda takipten sonrası için %70 (Avans faizi) oranının istenmesi halinde, bu hususun itiraza uğramadan kesinleşmesi, belli dönemlerde avans faiz oranının değişiklik göstermesi sebebi ile takip tarihindeki oranın borç ödeninceye kadar uygulanmasını gerektirmez. Mahkemece yeniden bilirkişiden rapor alınarak, yukarıdaki kurallar çerçevesinde takipten sonra işleyen faiz miktarının belirlenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, takip sonrası %70 sabit faiz oranı üzerinden borç hesabı yapan bilirkişi raporu esas alınarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 11.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.