11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/3636 Karar No: 2016/3984 Karar Tarihi: 11.04.2016
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3636 Esas 2016/3984 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2016/3636 E. , 2016/3984 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29.12.2015 tarih ve 2014/1505-2015/1057 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkilinin .... ... Şubesi"nde açtırdığı hesaptaki paranın ...."ye aktarılmış gibi gösterildiğini, ancak paranın gerçekte .... bünyesinde kaldığını, bilahare bankanın fono devredildiğini, banka ortağı ..."in yatırılan paraları diğer şirketlerde kullandırdığı ve müvekkilinin bu şekilde dolandırıldığının kesinleşen ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğunu ileri sürerek, 1.050,00 TL"nin paranın yatırıldığı 06.10.1999 tarihinden itibaren işleyecek ticari işlerde uygulanan avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı .... vekili, husumet, yetki, zamanaşımı, hak düşürücü süre itirazlarında bulunmuş, esas yönden de davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Fer"i müdahil ... vekili, husumet, zaman aşımı ve hak düşürücü süre itirazlarında bulunarak davanın reddini savunmuştur. Fer"i müdahil ... vekili; davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, dosya kapsamına göre, dava tarihinin 17.12.2014 olduğu, 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun yürürlülük tarihinin ise 28.05.2014 tarihi olduğundan ve 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 3/k-1 maddesi ile tüketici ile banka arasındaki işlemlerden doğan ihtilafların aynı kanunun 73. maddesine göre Tüketici Mahkemesinde görülmesi gerektiği düzenlendiğinden mahkemenin görevsiz olması nedeniyle, dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir. Kararı, davalı temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.