Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11579 Esas 2014/2451 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11579
Karar No: 2014/2451
Karar Tarihi: 08.04.2014

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11579 Esas 2014/2451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kenevir ekmiş olan sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Temyiz itirazlarının çoğu reddedildi ancak, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken sanığın kayyımlık yetkilerinden yoksun olduğu durumunun yalnızca kendi altsoyu üzerindekiler için koşullu salıverilme koşulu olarak göz önünde bulundurulması gerekirken, diğer kişiler için hapis cezasının infazının tamamlanması gerektiği konusunda bir yanlışlık yapıldığı belirtildi. Bu nedenle hüküm bozuldu, ancak bir duruşma yapılmadan bu hatanın düzeltilmesi mümkün olduğu belirtildi. Kararda TCK'nın 53. maddesine sık sık atıfta bulunuldu ve bu maddeye göre sanık hakkında koşullu salıverilme veya hapis cezası infazının tamamlanması gibi kararlar alındı.

10. Ceza Dairesi 2013/11579 E. , 2014/2451 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu fıkranın (c) bendinde yazılı olan "velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" açısından yoksunluğunun, sadece kendi altsoyu üzerindekiler yönünden koşullu salıverilmesine, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.