Danıştay 3. Daire 2019/6955 Esas 2020/4284 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/6955
Karar No : 2020/4284

Kararın Düzeltilmesini İsteyen: … Tekstil Deri Orman Ürünleri Gıda Nakliye Dayanıklı Tüketim Maddeleri Ev Gereçleri İnşaat Turizm Emlak Komisyonculuğu Otomotiv Hayvancılık Kimyevi Maddeler Makina Zirai Ürünler Kırtasiye Maddeleri Ticaret Limited Şirketi
Karşı Taraf : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
Vekili : Av. … (Aynı Yerde)
İstemin Özeti : Davacı adına, emtia alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiği yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılı için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasını; davacının faturalarını kayıtlarına aldığı … Boya Oto Alım Satım Beyaz Eşya Tekstil Mobilya Limited Şirketi hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan saptamalar, düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığını göstermeyeceğinden kesilen cezada hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararını; değinilen şirket hakkındaki saptamalardan düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimi ve hizmet ifasına dayandığı sonucuna varılamayacağı gerekçesiyle bozan Danıştay Üçüncü Dairesinin 31/01/2019 tarih ve E:2015/3220, K:2019/570 sayılı kararının; usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek düzeltilmesi istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi isteminin kabulü ile Danıştay Üçüncü Dairesince verilen kararın kaldırıldıktan sonra harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için alınan faturalar yönünden kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediğinden, özel usulsüzlük cezasının, kaldırılması yolundaki kararda sonucu itibarıyla hukuka aykırılık bulunmadığı düşüncesiyle temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince kararın düzeltilmesi istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen ididalar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinin (c) bendi hükmüne uygun bulunduğundan kararın düzeltilmesi isteminin kabulüyle Danıştay Üçüncü Dairesinin 31/01/2019 tarih ve E:2015/3220, K:2019/570 sayılı kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra davalı idarenin temyiz istemi yeniden incelenerek işin gereği görüşülüp düşünüldü:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesi, fatura veya benzeri belge verilmemesi, alınmaması ve diğer şekil ve usul hükümlerine uyulmamasına ilişkin özel usulsüzlükler ve cezalarını düzenlemektedir. Sözü edilen 353. maddede öngörülen bu düzenleme ile mükelleflerin vergilendirme dönemindeki işlemlerinin kayıt ve belge düzenine uygun yürütülmesinin sağlanması amaçlanmıştır.
Harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için alınan faturalar yönünden kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediğinden, özel usulsüzlük cezasının, kaldırılması yolundaki kararda sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yöneltilen temyiz isteminin reddine, 27/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.