tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/872 Esas 2014/3365 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/872
Karar No: 2014/3365
Karar Tarihi: 05.02.2014

tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/872 Esas 2014/3365 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2013/872 E.  ,  2014/3365 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : tehdit, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Hükmün tebliğ edildiği tarihte sanığın cezaevinde bulunduğu ve hükümlülük kararının tebliğine ilişkin işlemlerin 7201 sayılı Tebligat Kanunun 19. maddesi ve Tüzüğün 25. maddesine uygun olmadığının anlaşılması karşısında; 01.06.2011 havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde verildiği kabul edildiğinden, Yerel Mahkeme"nin temyiz isteğinin reddine ilişkin ek kararına yönelik itiraz yerinde görülerek RET KARARININ KALDIRILMASI suretiyle, temyiz isteğinin reddi nedenleri de bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
    Sanığın adli sicil kaydına esas eski hükümlülükleri nedeniyle koşulları oluşmasına karşın tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
    Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak;
    TCK"nın 53/1-(c) maddelerinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye uygun olarak, “TCK"nın 53/l-(c) maddelerinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam etmesine”, biçiminde DÜZELTİLMEK başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler bu bağlamda ONANMAK suretiyle, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, davanın esasına 05/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.