Esas No: 2021/16459
Karar No: 2022/12976
Karar Tarihi: 04.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16459 Esas 2022/12976 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen bir hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarında mahkumiyet kararı incelendi. Sanık, duruşmada beyan ettiği adres yerine başka bir adrese çıkarılan tebligatın bila dönmesi üzerine yapılan tebligat işleminin usule aykırı olduğunu ileri sürerek eski hale getirilmesi isteminde bulundu. Yapılan incelemede, önceden verilip kesinleşmiş erteli hapis cezasının aynen infaza ilişkin kararın temyiz kabiliyeti bulunmadığı ve itiraza tabi olacağı belirtildi. Bu nedenle sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenerek karar verilmek üzere dosyanın mahalline iadesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21 ve 35. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. ve 101/3. maddeleri, ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü uyarınca sanığın duruşmada beyan ettiği adrese tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı kanunun 21. maddesi uyarınca tebligat işlemlerin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığa gerekçeli kararın tebliği için, duruşmada bildirdiği adres yerine başka bir adrese tebligat çıkarıldığı ve tebligatın bila dönmesi üzerine 35. maddeye göre yapılan tebligat işlemin usule aykırı olmasından dolayı eski hale getirme istemi yerinde olduğu anlaşılmakla, sanığın 28.11.2016 tarihli temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek 29.11.2016 günlü temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında önceden verilip kesinleşmiş erteli hapis cezasının aynen infazına ilişkin kararın, infaza ilişkin olması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayıp 5275 sayılı CGTİK'nın 98. maddesi uyarınca çektirilecek cezanın kısmen veya tamamen yerine getirilmesi ile ilgili mahkemece verilecek kararlar aynı kanunun 101/3. maddeleri gereğince itiraza tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın 28.11.2016 tarihli dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazının merciince incelenerek karar verilmek üzere tebliğnameye aykırı olarak dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 04.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
