Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/18878 Esas 2016/11136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı-Nafaka

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafaka ve ziynet alacağı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakaların miktarı, reddedilen ziynet alacağı ve manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı-davalı erkek, kendisine takıldığını beyan ettiği 10 adet çeyrek altının düğün borçları için bozdurulduğunu kabul etmiştir. Aksine bir anlaşma bulunmadıkça düğünde takılan ziynetler kadına aittir. Mahkemece; davalı-davacının ziynetlerle ilgili iddiasını ispat etmiş sayılmayarak, karşı tarafa yemin teklifine zorlanması, bu teklifin kabulü ile karşı tarafın yemin etmesi sonuç doğurmaz ve bu yeminin bir hükmü yoktur. Mahkemece davacı- davalı erkeğin bozdurulduğunu kabul ettiği 10 çeyrek altının da kadına iadesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Volkan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran Meral"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 06.06.2016 (Pzt.)

KARŞI OY YAZISI

Düğünde davacı-davalı erkeğe takılan (hediye edilen) çeyrek altınlar, davacı-davalı erkeğin kişisel malıdır (TMK m. 220/1. 2.bent). Bu altınların da davalı-davacı kadının kişisel malı olduğunu kabul eden görüş, yasal dayanaktan yoksundur.
Mahkemece, davalı-davacının ziynet alacağına ilişkin davasının kısmen reddine karar verilmesi, sonucu itibariyle doğrudur.
Bu sebeple, hükmün tümüyle onanması gerektiğini düşünüyor, sayın çoğunluğun bozmaya ilişkin görüşüne katılmıyorum.