MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalı Müflis .... İflas İdaresi yönünden davanın kabulüne, diğer davalılar yönünden yeniden hüküm tesisine yer olmadığına yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı Müflis .... İflas İdaresi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... A.Ş. nezdinde 456.126,82 Euro miktarlı hesabı bulunduğunu, bankanın faaliyet izninin 03.07.2003 tarihinde kaldırıldığını, anılan davalı ve TMSF"ye başvurduğunda parasının Off Shore hesabında bulunduğunu belirterek ödemede bulunmadıklarını ileri sürerek, şimdilik 1.000,00 TL"nın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı TMSF vekili, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, hesabın Off Shore Bankasında açıldığını, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemenin 04.03.2010 tarihli ve 2006/225 E., 2010/66 K sayılı ilamı ile davalı TMSF yönünden davanın husumetten reddine, diğer davalılar yönünden davanın kabulüne dair kararı iflas idaresi vekilinin temyiz etmesi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 09.01.2013 tarih ve 2012/17581E., 2013/218K sayılı ilamı ile davalı ... Bankasının iflasına karar verildiği, uyuşmazlığın kayıt kabul davasına dönüştüğünün kabulü ile oluşacak sonuca göre bir karar vermek gerektiği gerekçesi ile bozulmuş olup, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu davalılar T.İmar Bankası Off Shore ile TMSF hakkında daha önce verilen karar temyiz nedeni yapılmadığından ve kesinleşmiş olduğunda bu konuda yeninden hüküm tesisine yer olmadığına, davacı alacağının Müflis T. İmar Bankasının iflas tarihi olan 08.06.2005 tarihi itibarı ile 1.929,83 TL olduğu gerekçesiyle bu miktarın müflis T. İmar Bankası A.Ş."nin iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı iflas idaresi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 25.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.