MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın görevsizlik nedeniyle reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalıya ihtiyaç kredisi kullandırdığını, davalının kredi taksitlerini ödemediğini, bunun üzerine davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının takibe itiraz ederek takibi durdurduğunu, davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek, davalının itirazının iptali ile takibin devamına, davalı aleyhine alacağın %20’sinden az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek, görevsizlik nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tüketici kredi sözleşmesine dayalı olarak başlatılan takibe vaki itirazın iptali davasıdır. Mahkemece, işin esasına girilerek genel mahkeme sıfatı ile davanın kısmen kabulüne yönelik verilen kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine hüküm, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin (Kapatılan) 04.02.2019 tarih, 2016/23794 Esas, 2019/1089 Karar sayılı ilamı ile davaya bakmakla görevli mahkemenin tüketici mahkemeleri olduğu gerekçesiyle bozulmuş, Mahkemece bozmaya uyma kararı verilerek, görevsizlik kararı verilmiştir.
Bozma kararında da ayrıntılı olarak açıklandığı üzere; 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3. maddesine göre tüketici; ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi, tüketici işlemi; mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemi ifade eder.

6502 sayılı yasanın 73. maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür. Bir hukuki işlemin sadece 6502 Sayılı yasada düzenlenmiş olması tek başına o işlemden kaynaklanan uyuşmazlığı tüketici mahkemesinde görülmesini gerektirmez. Bir hukuki işlemin 6502 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için taraflardan birinin tüketici olması gerekir.
Somut olayda uyuşmazlık tüketici kredi sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, davalı kullanmış olduğu ihtiyaç kredisi sebebiyle tüketici konumundadır. Bu halde taraflar arasındaki temel ilişkinin 6502 sayılı yasa kapsamında kaldığı ve eldeki davaya bakma görevinin Tüketici Mahkemesine ait olduğu anlaşılmaktadır.
Hâkim ve Savcılar Kurulunun 26.03.2014 tarih ve 141 sayılı kararında, müstakil tüketici mahkemesi bulunmayan yerlerde tüketici mahkemelerinin görev alanına giren iş ve davalara, yargı çevreleri asliye hukuk mahkemesinin yargı çevresi ile aynı olmak üzere o yer asliye hukuk mahkemelerince bakılmasına devam edilmesine karar verilmiştir. Somut olayda, mahkemenin yargı çevresinde müstakil tüketici mahkemesi bulunmadığı anlaşıldığından, Mahkemece HMK’nın 20 ve devamı maddelerinde düzenlendiği üzere görevsizlik kararı verilmeksizin, davaya tüketici mahkemesi sıfatı ile bakılması gerekirken, görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23/09/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.