Esas No: 2021/18463
Karar No: 2022/12925
Karar Tarihi: 04.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18463 Esas 2022/12925 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, hükümlerde yapılan bir uygulama hatası nedeniyle, ceza yaşı oranında eksik tayin edildi. Temyiz edilen kararda, tekerrür hükmünün hangi ilama dayandığı açıklanmadı ve uzlaştırma işlemleri yapılmadan önce sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. TCK'nın 142/2-h. maddesi (nitelikli hırsızlık), 143. maddesi (ceza yaşı oranında arttırım), 106/1-1. maddesi (tehdit suçu), 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi (lehe olan kanunun uygulanması) ve 58. maddesi (tekrarlayan suçlar için ceza arttırımı) bu kararda belirtilen kanun maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlaline teşebbüs ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK'nın 142/2-h. maddesi gereğince tayin olunan 5 yıl hapis cezasından, TCK'nın 143. maddesi gereğince yarı oranında arttırım yapılması gerekirken, uygulama hatası yapılmak suretiyle 1/3 oranında arttırım yapılarak netice cezanın 7 yıl 6 ay hapis cezası yerine, 6 yıl 8 ay hapis cezası şeklinde eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve tekerrür hükmünün uygulanmasına esas teşkil eden ilamın hangisi olduğu ve tekerrüre esas ilamın kesinleşme ve infaz tarihlerinin hükümlerde denetime olanak verecek şekilde gösterilmesi gerekirken hangi mahkemeden olduğu belirtilmediği, tekerrür esas sabıkası Kaman Asliye Ceza Mahkemesi'nin 16/12/2014 tarih 2014/287 Esas -2014/400 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin TCK'nın 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma nedeni yapılmamış,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 04/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
