Davacı, 26.02.1982-05.04.1986 tarihleri arası bağ-kur sigortalılığının tespiti ile emekliliğe hak kazandığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı kurum vekilinin tüm, davacının  aşağıdaki bendin kapsamı dışında ki diğer   temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacının emeklilik talebi hakkında Mahkemece 1479 sayılı Yasa"nın 35. maddesi uyarınca yazılı başvurusu olmadığı gerekçesi ile hüküm kurulmamış ise de, davacının dava dilekçesinde 02.11.2004 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu belirtmesi, kurum kayıtlarına 02.11.2004 ve 136278 sayılı ile intikal eden dilekçenin içeriği, kurumun 04.01.2005 tarihli cevabı ve diğer yazışmalar birlikte değerlendirildiğinde davacının 02.11.2004 tarihli dilekçesinin aylık bağlanmasına yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının 02.11.2004 tarihli dilekçesinin yaşlılık aylığı tahsis talebi olarak kabulü ile bu tarih itibariyle 1479 sayılı Yasa"nın 35. ve geçici 10. maddelerindeki  koşullar yönünden inceleme yapılarak emeklilik  talebi hakkında bir karar vermek gerekirken yazılı gerekçeler ile istemin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  09.04.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.