MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/04/2015 tarih ve 2014/309-2015/66 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı temsilcisi, davacı şirketin 2013/47264 sayılı "..." ve 2013/52285 sayılı "...." ibareli marka başvurularının ..."in 2014-M-5121 ve 2014-M-5491 sayılı kararları ile reddedildiğini, bu markların uzunca süredir firmalarınca kullanıldığını, sektörde de kimse tarafından bu şekilde bir kullanımın sergilenmediğini, bu ibarenin bir bütün olarak ayırt edici niteliğe sahip olmasına rağmen başvuruların reddedilmesinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, ..."in 2014-M-5121 ve 2014-M-5491 sayılı kararının iptali ile marka tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının 2013/47264 sayılı "..." ile 2013/52285 sayılı "...." ibareli marka başvuruları, 556 sayılı KHK"nın 7/1-c maddesi hükmü dikkate alındığında "iş yönetimi, idaresi ve bu konular ile ilgili danışmanlık, muhasebe ve mali müşavirlik hizmetleri (ithalat-ihracat, acenta hizmetleri dahil) bakımından tanımlayıcı nitelik arz ettiği, bu nedenle marka olarak tescil edilemeyeceği, diğer yandan bilirkişi raporunda 35. sınıf kapsamında "muhasebe ve mali müşavirlik hizmetleri, ithalat-ihracat acenta hizmetleri" 556 sayılı KHK"nın 7/1-c kapsamında engel oluşturmadığının belirtildiği ancak bu görüşe yukarıda belirtilen gerekçeyle katılınmadığı, ... kararının yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.