Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2365 Esas 2020/6547 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2365
Karar No: 2020/6547
Karar Tarihi: 11.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2365 Esas 2020/6547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, iş mahkemesinde görülen bir alacak davasına ilişkin olarak verilen bir karar ile ilgili bir inceleme yapmıştır. Kararın tartışmalı yönü, temyiz veya istinaf yolunun uygun olup olmadığıdır. Mahkeme, yürürlükteki bir kanun hükmü göz önünde bulundurarak, bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı tarihten sonra verilen ilk derece mahkemesi kararının temyiz edilemeyeceğine karar vermiştir. Bu nedenle, karar istinaf incelemesi için bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine iade edilmiştir. Kanun maddeleri, Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 30. maddesi, 6100 sayılı Kanuna eklenen geçici 3. maddenin 1. fıkrası ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun’un 24 ve 2. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2020/2365 E. , 2020/6547 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

31.03.2011 gününde kabul edilip 14.04.2011 günlü Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 30. maddesi gereğince 6100 sayılı Kanuna eklenen geçici 3. maddenin 1. fıkrası ile “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” hükmü düzenlenmiştir.
07.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de ilan edildiği üzere 5235 sayılı Kanunun 24 ve 2. maddeleri uyarınca kurulan bölge adliye mahkemelerinin, 20.07.2016 tarihi itibari ile tüm yurtta göreve başlaması nedeniyle bu tarih ve sonrasında verilen ilk derece mahkemesi kararları hakkında 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümlerinin uygulanması olanağı kalmamıştır.
Dava tespit istemine ilişkin olup, İlk Derece Mahkemesince 03.11.2016 tarihinde verilen karara karşı istinaf yoluna başvurulmuş ve Bölge Adliye Mahkemesince davanın yeniden görülmesi için dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen bu karar temyiz değil istinaf yoluna tabi olup dosyanın istinaf incelemesi için Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerekir.
Her ne kadar İlk Derece Mahkemesince 26.12.2019 tarihinde temyiz yolu açık olmak üzere verildiği belirtilen ret kararı hakkında davalı vekili tarafından temyiz dilekçesi verilmiş ve incelenmek üzere dosya Dairemize gönderilmişse de bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı tarihten sonra verilen ilk derece mahkemesi kararının yukarıda değinilen kanun hükmü ışığında Dairemizce incelenemeyeceği anlaşılmakla; istinaf kanun yolu incelemesi için Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere dosyanın İlk Derece Mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple, dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere İLK DERECE MAHKEMESİNE İADESİNE, 11.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.