Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/21906 Esas 2017/565 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/21906
Karar No: 2017/565
Karar Tarihi: 17.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/21906 Esas 2017/565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiği ve hükümden sonra çıkan kanunlar gereği uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı sonucuna varmıştır. Ancak, hükümde verilen uygulamaların yasaya uygun olmadığı belirtilmiştir. İlk olarak, suça konu araç plakalarının çalınması TCK'nın 142/1-e maddesi kapsamında kalmaktadır ve sanık hakkında uzlaşma hükümleri uygulanamaz. İkinci olarak, suçun gece vakti işlendiğine ilişkin deliller karar yerinde tartışılmadan TCK'nın 143. maddesi uygulanmıştır. Üçüncü olarak da, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/son maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/21906 E. , 2017/565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakta ise de; suça konu araç plakalarının sökülerek çalınması eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı anlaşıldığından sanık hakkında uzlaşma hükümleri uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça konu araç plakalarının sökülerek çalınması eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Müştekinin aracını gece 01.00 sıralarında park edip, 11.00 sıralarında ise aracının yanına geldiğinde ... numaralı plakalarının yerinde olmadığını gördüğü, aynı gün 07.13 sıralarında ... plakalı bir araç ile başka bir hırsızlık suçunun işlendiğinin ihbar edildiği, suç tarihinde ise güneşin 06.25"te doğduğu, sanığın ise plaka çalınma olayı ile ilgisi olmadığını belirttiğinin anlaşılması karşısında, suçun gece vakti işlendiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılıp gösterilmeden TCK"nın 143. maddesi ile yazılı şekilde uygulama yapılması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.01.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.