Yüksek Adalet Bakanlığı’nın, kenevir ekme suçundan sanık ... hakkında ... Asliye Ceza Mahkemesi"nce 17.09.2012 tarihinde 2011/430 esas ve 2012/722 karar sayı ile verilen mahkûmiyet hükmünün kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19.11.2013 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mahkemece sanığın 2313 sayılı Kanun"un 23. maddesinin son fıkrası uyarınca 2 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına hükmolunmuştur.
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, «Dosya kapsamına göre; sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmaması kararına esas alınan ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi kapsamında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen aynı Mahkemenin 22/07/2010 tarihli ve 2010/678 esas, 2011/223 sayılı kararının sanık hakkında hukuki bir sonuç doğurmayacağı ve kasıtlı bir suçtan mahkûmiyet olarak değerlendirilmeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.» denilerek, belirtilen hükmün bozulması istenmiştir.
5271 sayılı Kanun"un 231. maddesinin 5 ve 6. fıkralarında;
“Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir. Uzlaşmaya ilişkin hükümler saklıdır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için;
a) Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,
b) Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması,
c) Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi, gerekir. Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” hükmü öngörülmüştür.
Somut olayda, kanun yararına bozma isteğine konu hükmün içeriği bir bütün olarak değerlendirildiğinde; Mahkemece gerekçede sanığın ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkemede olumlu kanaat oluşmadığının belirtilmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, sanığın adlı sicil kaydındaki kenevir ekme suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilamın gösterilmesi karşısında; belirtilen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının objektif koşulu yönünden değil, “Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılmasına” ilişkin takdire dayalı subjektif koşulu yönünden, sanığın kişilik özelliklerinin olumsuz tarafına ilişkin olarak yapılan değerlendirmeye gerekçe olarak gösterildiği anlaşılmış olup, kanun yararına bozma isteği üzerine bu gerekçenin yerinde olup olmadığının değerlendirilmesi mümkün bulunmadığından; yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.