9. Hukuk Dairesi Esas No: 2009/20217 Karar No: 2010/1108 Karar Tarihi: 25.01.2010
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2009/20217 Esas 2010/1108 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2009/20217 E. , 2010/1108 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, yıllık, izin, fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm temiz itirazlarının reddi ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece isteğin kabulüne karar verilmiştir. Fazla çalışma ücreti geniş anlamda ücret niteliğinde olup, 4857 sayılı İş Kanununun 34. maddesine göre gününde ödenmemesi halinde bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda istekle bağlı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bunun dışında dava ve ıslah/ek dava tarihlerinden itibaren talep edilen miktarlarla sınırlı olarak faize karar verilmelidir. Somut olay yönünden davacı işçi, ıslah ile dava konusu yaptığı fazla mesai alacağı için temerrüt tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizinin yürütülmesini istemiştir. Davacının fazla mesai alacağının ödenmesi için dava tarihinden önce işverene gönderdiği ihtarnamenin işverene tebliğ edilip edilmediği dosya içeriğinden anlaşılamamaktadır. Öncelikle işverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülüp düşürülmediği açıklığa kavuşturulmalı; varsa dava tarihinden önce gerçekleşen temerrüt tarihinden itibaren ıslahla arttırılan ve hüküm altına alınan miktara temerrüt tarihinden itibaren faize karar verilmelidir. Keza, davacının talebi dikkate alınarak ıslah ile arttırılan miktar için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz yerine yasal faiz yürütülmüş olması da hatalı olmuştur. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/01/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.