Özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/485 Esas 2014/7481 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/485
Karar No: 2014/7481
Karar Tarihi: 07.07.2014

Özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/485 Esas 2014/7481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanan sanığın müsaderesine karar vermiştir. Ancak, karar tarihinde müsadereye konu olan malların değeri temyiz edilebilirlik sınırı olan 1.690 TL'nin altında olduğu için sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda HUMK'nın 427. maddesi ve 317. maddesi ile 5219 sayılı Yasa'nın 2-c maddesi, Ek-4. maddesi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu mükerrer 298. maddesi hükümleri açıklanmıştır. HUMK'nın 427. maddesine göre müsadere kararlarında kesinlik sınırı, 5219 sayılı Yasa'nın 2-c maddesi ile bir milyar liraya çıkarılmış ve Ek-4. maddesinde ise kesinlik sınırının her yıl yeniden değerleme oranında artırılacağı belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2014/485 E. , 2014/7481 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma
HÜKÜM : Müsadere

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 09/03/2010 gün ve 2009/237-2010/51 sayılı Kararında da belirtildiği üzere; 04/06/1936 gün ve 12-14 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre müsadere kararlarında esas alınması gereken, HUMK"nın 427. maddesinde, 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasanın 2-c maddesiyle yapılan değişiklikle "40 milyon" olan kesinlik sınırının "bir milyar" liraya çıkarıldığı, Ek-4. maddesinde ise müteakip yıllar için kesinlik sınırının 213 sayılı Vergi Usul Kanunun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle belirleneceğinin hüküm altına alındığı, karar tarihinin 30/11/2012 olması dolayısı ile müsadereye konu malların değerinin temyiz edilebilirlik sınırı olan 1.690 TL"nin altında kaldığı anlaşılmakla CMUK"nın 317. maddesi uyarınca sanığın temyiz isteminin REDDİNE, 07/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.