Uyuşturucu madde ticareti yapma - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1523 Esas 2020/3942 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2019/1523 E.  ,  2020/3942 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1- Uyuşturucu madde ticareti yapma 2- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet (sanıklar hakkında yuşturucu madde ticareti yapma suçundan)
2- Beraat ( sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan)


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanıklar..., ... ve... hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından; Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanıklar..., ... ve... hakkında, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Gerekçeli kararın başlığında sanık ..."ın tahliye tarihinin "14/10/2014" yerine, "10/10/2014" olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilenler ve eleştiri dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükümlerden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanıklara verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca 10 eşit taksitte tahsiline karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar... ve..., sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkralarının, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan tamamının sanıktan tahsiline” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresinin eklenmesi,Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.