Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9093 Esas 2020/286 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9093
Karar No: 2020/286
Karar Tarihi: 09.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9093 Esas 2020/286 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın temyiz incelemesi sonucunda, hırsızlık suçunu işleyen sanığın mahkumiyetine hükmedildiği ancak, dosyada bazı eksikliklerin olduğu tespit edildiği için kararın bozulduğu belirtilmiştir. İlk olarak, suç konusu aracın yerinin gösterilmesi ve sanığın eyleminin ikrar edilmesi nedeniyle TCK'nun 168/1 maddesi uygulanması gerektiği ancak değerlendirilmediği, taklit anahtarla aracın çalıştırılması nedeniyle TCK'nun 142/2-d maddesi yerine 142/2-h maddesi uygulandığı, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53/1-b maddesine yönelik iptal kararlarının dikkate alınması gerektiği ve yargılama giderlerinin sanıkların sebebiyet verdikleri oranlarda belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
-TCK'nun 168/1, 142/2-d ve 142/2-h maddeleri
-Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53/1-b maddesine yönelik iptal kararları
-5271 sayılı CMK'nun 324/2-3 ve 326/2 maddeleri

17. Ceza Dairesi 2019/9093 E. , 2020/286 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Temyiz Dışı sanık ... tarafından soruşturma aşamasında suç konusu aracın yeri gösterilmek suretiyle müştekiye iadesinin sağlandığı ve sanık ...’ın da aşamalarda eylemi ikrar ederek pişmanlığını belirttiği dikkate alındığında, sanık hakkında TCK’nun 168/1 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Taklit anahtar uydurularak aracın çalıştırılarak götürülmesi şeklinde gerçekteşen olayda TCK"nın 142/2-d maddesinin uygulanması gerekirken TCK"nın 142/2-h maddesi gereğince hüküm kurulması,
3- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- 5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderleri ile ilgili infazda tereddüde yol açacak şekilde sanıklardan eşit olarak tahsiline hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.