Çocuğunu tasarlayarak öldürme - çocuğuna yönelik kasten öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/3645 Esas 2020/2504 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3645
Karar No: 2020/2504

Çocuğunu tasarlayarak öldürme - çocuğuna yönelik kasten öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/3645 Esas 2020/2504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yenidoğan bebeğini iki günlükken yalnız başına dere kenarına bıraktığı ve bebeğin bulunamadığı sabit görüldü. Sanık, Çocuğuna yönelik kasten öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi suçundan TCK'nin 82/1-d-e, 83/1-2-3, 62, 53. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırıldı. Yargıtayın kararı sonucunda sanık, nitelikli kasten öldürme suçundan hüküm kurulmasına hükmedildi.
TCK'nin 82/1-d-e maddeleri, kişinin bir tasarım sonucu başkalarının hayatına son vermesi, kişinin kastlı olarak bir başkasını öldürmesi ve bu eylemi ihmal yoluyla işlemesi durumunda cezalandırılmasını öngörür. TCK'nin 83/1-2-3 maddeleri ise kasten öldürme suçu işlendiğinde uygulanacak cezaları düzenler. 62. madde, bir suçun işlenmesinde birden fazla kişinin etkisi olduğunda cezanın azaltılmasını, 53. madde ise zorunlu müdafi atanması gereken durumları belirtir.

1. Ceza Dairesi 2020/3645 E. , 2020/2504 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğunu tasarlayarak öldürme, çocuğuna yönelik kasten öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
- Çocuğunu tasarlayarak öldürme suçundan beraat.
Sanık ... hakkında;
- Çocuğuna yönelik kasten öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi suçundan TCK"nin 82/1-d-e, 83/1-2-3, 62, 53. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; maktul bebeğe yönelik ihmali davranışla kasten öldürme suçundan mahkumiyetine ilişkin Hınıs Ağır Ceza Mahkemesinin 28/02/2019 tarih, 2018/67 esas ve 2019/8 karar sayılı hükmünün Cumhuriyet savcısı, katılan Bakanlık vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin, 09/03/2020 gün ve 2020/173 esas ve 2020/948 karar sayılı ilamıyla sanık hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan hüküm kurulması gerektiğinden bahisle bozma kararı verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 28/08/2020 tarihinde "sanık hakkındaki hükmün onanması gerektiği" şeklindeki gerekçe ile itirazda bulunulduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.07.2012 gün ve 2012/280, 2012/928 sayılı kararı ile 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı "Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında" Kanunun 99. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 308. maddesinin 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede; Dairemizce verilen 09/03/2020 gün ve 2020/173 esas ve 2020/948 karar numaralı karar usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/10/2020 gününde Üyeler ... ve ...’in itirazın kabulü ile daire kararının kaldırılması gerektiğine yönelen muhalefetleri ve oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY:

Sanık ... hakkında, yenidoğan bebeğini iki günlük iken yalnız başına dere kenarına bıraktığı, daha sonra yapılan aramalara rağmen bulunamadığı sabit olup Hınıs Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonunda; sanığın TCK.nin 82/1-d,e, 83/3. maddeleri gereğince kurulan mahkumiyet hükmünün yerinde olduğunu, ancak; Dairemiz çoğunluğunca sanığın eyleminin 82/1-d-e maddelerinden cezalandırılmasına, bu nedenle yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiş olup bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından muhalefet şerhi doğrultusunda yapılan itirazın yerinde olduğunu düşündüğümüzden, vaki itirazın kabulü gerektiği gerekçesi ile Dairemizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının reddine dair çoğunluk kararına katılmıyoruz.