Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı(alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı üçüncü kişi, dava konusu ev eşyalarının çeyiz senedi ile sahibi olduğunu  ileri sürerek  üzerlerindeki haczin kaldırılmasını istemiştir. Bu yönüyle uyuşmazlık, üçüncü kişinin İİK."nun 96 ve onu izleyen maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Davacı Huriye Kutlu, borçlunun eşidir. Haciz 26.09.2005 tarihinde birlikte oturulan evde gerçekleştirildiğinden İİK."nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla davalı alacaklı yararınadır. Bu yasal karinenin aksinin davacı tarafından kesin ve güçlü delillerle kanıtlanması gerekir. 
Davacının dayandığı 24.05.2000 tarihli çeyiz senedi adi nitelikte olup HUMK."nun 299. maddesi  gereği alacaklıların haklarını etkilemez. Davacı, her ne kadar bir başka alacaklıya karşı açtığı Finike  İcra Mahkemesi’nin E:2004/31 ve K:2004/55 sayılı istihkak davasının kararını ibraz etmiş ise de, tarafları aynı olmayan ve Yargıtay denetiminden geçmeyen dosyanın eldeki dava yönünden kesin kanıt değeri yoktur. Öte yandan, dinlenen davacı tanıklarının anlatımları yeterli ve hükme dayanak yapılacak nitelikte değildir. Bu durumda, davanın tümünün reddi gerekirken, yanlış değerlendirme sonucu kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı (Alacaklı)"ya iadesine, 05.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.