MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığa verilen 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 62. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezasının 14.11.2018 tarihli ve 2018/1018 Esas, 2018/871 Karar sayılı ilamın Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde istinaf başvurusunun esastan reddine dair 04.01.2019 tarihli ve 2018/3060 Esas, 2019/13 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından hükümlü müdafii tarafından sunulan 31.10.2019 günlü dilekçeyle “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca istinaf mahkemesi kararlarının temyiz edilebilir hale geldiğinden bahisle dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilebilecek nitelikte olmadığından temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 01.11.2019 tarihli ve 2018/1078 Esas, 2018/871 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 14/11/2018 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair verilen 04.01.2019 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-b. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle sanığın temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerektiği, bu nedenle Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/11/2019 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu belirlenerek, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin temyiz talebinin reddine dair 24/12/2019 tarihli ek kararının istem gibi ONANMASINA, 03/06//2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.