MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/10/2014 tarih ve 2014/99-2014/215 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin, "..." ibaresinin marka olarak tescili amacıyla ..."ye yaptığı ve 2011/68132 kod numarası alan başvurunun Resmi Marka Bülteni"nde yayınlanması üzerine başvurunun müvekkiline ait 2005/52281, 2006/39876, 2003/18850 sayılı "...", "......+...", "...+... ...+..." ibareli markalarla ayırt edilmeyecek kadar benzer olduğu ve markaların karıştırılma ihtimali bulunduğu, müvekkilin "..." ibaresini taşıyan markalarının halk arasında iyi bilindiği, tescili talep edilen markanın müvekkil markalarının tanınmışlığından faydalanma gayesi taşıdığı ve haksız rekabet yaratacağı gerekçeleri ile ... nezdinde başvuruya itiraz ettiklerini, itirazları ...icesinde KHK"nın 7/1-c maddesi gereğince re"sen "Bilimsel ve Sınai inceleme, araştırma hizmetleri, mühendislik hizmetleri"nin başvurudan çıkartıldığı, diğer hizmetler yönünden ilana itiraz ettiklerini itirazlarının nihai olarak ... tarafından reddedildiğini ileri sürerek, 2014-M-772 sayılı ... kararının iptaline ve tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, dava konusu kararın usul ve kanuna uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru markası ile redde mes... davacı markalarının ortak unsuru olan "..." sözcüğünün başvuruda birebir aynı ...de değil, "...U" biçiminde "U" harfi ilave edilerek kullanıldığı gibi bu ikinci sözcüğün tanımlanan kavram niteliğine büründüğü ve esasen tek başına "..." sözcüğünün kullanımla kredi kartları, bankacılık hizmetleri yönünden belirli bir tanınmışlığa ulaştığı, bu sektör bakımından davacıya bağlandığı, ne var ki diğer sektörler yönünden yaygın kullanımı bulunduğundan, yüksek ayırt ediciliğe sahip unsur olarak kabul edilemeyeceği bu nedenle ilave edilen "...... U" unsurları ile birlikte "... ..." anlamına gelen kullanım biçimi itibariyle başvurunun çekişmeli "35,41,42" sınıflardaki hizmetlerin ülkemiz ortalama tüketicileri yönünden de, ayırt edicilik seviyesinin düşük bulunduğu, dolayısıyla taraf başvuru ve markalarının özellikle çekişmeli anılan sınıflardaki hizmetlerin ortalama tüketicisi bakımından düşük seviyede ayırt ediciliği bulunduğu, karıştırılma ihtimali değerlendirmesinde örtüşmeyen bileşen olan "......U" ilavesinin özellikle başvuruyu kavramsal olarak davacı markalarındaki kullanımlardan uzaklaştırdığı, "markaların genel izleniminin son derece benzer ya da aynı" bulunmadığı bu nedenle somut olayda 556 sayılı KHK"nın 8/1-b ve 8/4 hükümleri anlamında başvuru yönünden tescil engelinin gerçekleşmediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.