Esas No: 2021/15792
Karar No: 2022/13022
Karar Tarihi: 04.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15792 Esas 2022/13022 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen 2.660 TL para cezası temyiz edilemez anlaşıldığından reddedildi. Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler uygun görüldü ve onaylandı. Suça sürüklenen çocuk öldüğü için dava düşürüldü ve diğer yönleri incelenmeyen hükümler bozuldu. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen 2. madde doğrultusunda adli para cezaları 3.000 TL'ye kadar kesin olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 7242 sayılı Yasa'nın 10. maddesi infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’in hakkında kurulan nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet kararlarını; suça sürüklenen çocuk ...’ın hakkında kurulan nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik temyiz isteminde bulundukları anlaşılmakla yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.660 TL olan adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ...’in temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulaması yönünden, 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
UYAP üzerinden alınan nüfus kayıt örneğine göre, suça sürüklenen çocuk ...’ın hüküm tarihinden sonra 18/06/2018 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 64. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereği kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 04.10.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
