Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2622 Esas 2017/5491 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2622
Karar No: 2017/5491
Karar Tarihi: 29.11.2017

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2622 Esas 2017/5491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Silahlı Terör Örgütüne Üye Olma suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Sanığın suçlu bulunmasına ilişkin hükümlerin kanuna uygun olarak alındığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı belirlendi. Bu nedenle, temyiz talebinin reddine karar verildi ve hüküm onandı.
3713 sayılı Kanunun 7/1, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 58/9, 53 ve 63 maddeleri, Silahlı Terör Örgütüne Üye Olma suçuyla ilgili olarak uygulanan kanun maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2017/2622 E. , 2017/5491 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/1, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 58/9, 53 ve 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan hüküm kurulurken örgütün niteliğine göre uygulama yeri bulunmayan 3713 sayılı Kanunun 7/1 cümle maddesine atıf yapılması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılamamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 29.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.