Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/2909 Esas 2019/2248 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R


Davacı vekili, davalı yöneticinin 2003 yılından 10/07/2011 tarihine kadar sitede yöneticilik yaptığını, ..."a ödemelerin zamanında yapılmaması ve ... Vergi Dairesi Müdürlüğünce yöneticiliğe vergi cezası kesilmesi nedenleriyle fazladan gecikme faizi, vergi cezası ödenmesine sebebiyet vermesi, benzin ve telefon masraflarını gerekçe göstererek 1.400,00 TL kendisine ödeme yapması ve borçlarını ödediklerini iddia eden kat maliklerinin ibraz ettiği ödeme makbuzlarıyla yöneticiliğin mevcut aktifleri karşılaştırıldığında davalının kusurlu eylemleri nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığının ortaya çıktığını, davalının yöneticiliği dönemindeki vekalet ilişkisinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmemesi sonucunda müvekkilinin uğradığı maddi zararın tazmin edilebilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacının; kat malikleri tarafından yapılan bir kısım ödemeleri kayıtlara işlememesi nedeniyle davalı uhdesinde kalan ortak gider alacaklarından kaynaklanan zararlarında tahsili istemi yönünden, dosyadaki bilirkişi raporu ile tespit edilen davalı uhdesindeki ortak gider alacaklarının taleple bağlı kalınarak (dava ve ıslah) kabulüne karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/04/2019 günü oy birliği ile karar verildi.