Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3046
Karar No: 2015/4789
Karar Tarihi: 09.03.2015

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/3046 Esas 2015/4789 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2014/3046 E.  ,  2015/4789 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2012/273559
    MAHKEMESİ : Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 18/09/2012
    NUMARASI : 2012/41 (E) ve 2012/709 (K)
    SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    I- Uludağ Üniversitesi"nde güvenlik görevlisi olarak çalışan M.. A.."ın suç tarihi olan 22.10.2011 günü saat 20.10 sıralarında devriye görevini yaparken Üniversitenin hurdalık mevkiinde beyaz Peugeot marka bir minibüsü arka kapıları açık, kontak anahtarı üzerinde çalışmaz halde, içinde hurdalık alandan yüklenmiş demir profiller ve atıl bilgisayar kasaları olduğu halde görünce araç içinde kimsenin bulunmadığını tespit ederek olayı polise bildirmesi sonucu aracın trafik kaydından N."ya ait olduğunun belirlenmesi, onunda aracı H.. S.."ya vekaletle satması için verdiğini bildirmesi, Hüseyin"inde aracı satması için tanık M.. D.."ye verdiğini belirtmesi üzerine tanık M.. D.."ye ulaşılması ve tanık M.. D.."nün soruşturma aşamasındaki 26.10.2011 tarihli beyanında “...yaklaşık iki hafta önce 0 ........ nolu telefonla arayan bir şahsın biz köftecilik yapıyoruz, arabayı satın almak istiyorum dediğini, aynı gün üç şahsın geldiğini 1.300 TL"ye anlaştıklarını, parayı nakit olarak kendilerinden aldığını, şahısların kim olduklarını sormadığını, sözleşme yapmadıklarını” kovuşturma aşamasında ise “3 kişinin bu arabayı satın almak için geldiklerini, bu arabayı 1.300 TL"ye Hüseyin adına sanık R.. A.."a sattığını, telefonunun 0 530 615 51 04 olduğunu, kendisini bir kez gördüğünü, karakolda teşhis ettiğini, resmi yoldan satmadığını” bildirmesi üzerine kendisine ulaşılan sanığın tüm aşamalarda suça konu arabayı kendisinin almadığını ve hırsızlık yapmadığını savunması karşısında tanık M.D."nün beyanının sadece suçta kullanılan aracın satışına ilişkin olması ve tanığın aracı almak için üç kişinin geldiğini beyan etmesi,dosya kapsamına göre gerek tanık Mustafa"nın gerekse aracı hurdalık alanda gören güvenlik görevlisi Mehmet"in hırsızlık olayına teşebbüs eden kişi veya kişilere yönelik görgüye dayalı bilgilerinin bulunmaması ve tanık Mustafa ile sanık arasında gerçekleştiği kabul edilen telefon görüşmesinin ancak sanığın aracı satın aldığına ilişkin bir delil olarak değerlendirilebileceği ve hırsızlık olayının sanık tarafından gerçekleştirildiğine dair delil olamayacağının anlaşılması karşısında sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu kararda gösterilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    II- Kabule göre de;
    1- Katılan kurumu temsilen müşteki olarak dinlenen güvenlik müdürü A.. Ş.."in “Üniversitenin hurda malzemelerinin okul içindeki açık ormanlık alanda durduğunu” beyan etmesi karşısında hurda malzemelerin bulunduğu yerin ne şekilde kamu kurum ve kuruluşu sayılan yerlerde olduğu ve suça konu olan demir profiller ve bilgisayar kasalarının hurda niteliğinde olması nedeniyle ne şekilde kamu yararına veya kamu hizmetine tahsis edilen eşya niteliğinde olduğu kararda açıklanmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
    2- Suça konu aracın üzerinde kontak anahtarı olduğu halde gece sayılan zaman dilimi içinde yükleme yapılmış halde bulunduğu anlaşılmakta ise de sanığın atılı suçu inkar etmesi, tanığın aracın ne zaman yüklendiğine dair bilgisinin bulunmaması karşısında eylemin gece işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu kararda tartışılmadan sanığa verilen cezanın TCK"nın 143.maddesiyle artırılmasına karar verilmesi,
    3- TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi