Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/1776 Esas 2017/4648 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 15.02.1984 tarihi olduğunun ve bu tarihe göre 01.08.2011 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına müstehak olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulü ile 15/02/1984 tarihinde 1 gün süreyle çalıştığının tesbitine, davacıya 01/10/2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tesbitine, karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Yasa"nın yaşlılık aylığından yararlanma şartlarını düzenleyen 60. maddesinin (H) bendi hükmüne göre, “Bu maddede belirtilen yaşlılık aylıklarından yararlanabilmek için, sigortalının çalıştığı işten ayrılması ve yazılı istekte bulunması şarttır.” Davacının, Kurumdan anılan yasal düzenleme çerçevesinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu 14.06.2011 tarihi ve sonrasında çalıştığı işten ayrılmadığı, mahkemece aylık bağlanmasına karar verilen 01.10.2012 tarihi itibari ile de henüz bu şartın gerçekleşmediği dikkate alınarak tahsis istemi yönünden devam eden çalışma nedeniyle davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O hâlde, davalı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.