Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobil ile asli ve tam kusurlu olarak bir kişinin nitelikli, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; iki sınır arasındaki temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, sanığın tam kusurlu olması, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına göre alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığa asgari hadden ceza verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sanığın kusuru olmadığına, adli tıp kurumundan kusur raporu alınması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve uygulama maddelerinin belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın güttüğü amaç ve saik" kıstası uygulanamayacağından, temel cezanın belirlenmesinde gerekçe gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan “sanığın güttüğü amaç ve saik” ibaresinin hükümden çıkarılması ile hükmün üçüncü paragrafı hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesi göz önüne alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 gün
adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 3.000 TL adli para cezasına çevrilmesine," ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.