Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/1752 Esas 2020/2781 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
2004 Sayılı İcra İflas Kanununun 354. maddesinde “Kanunun bu babında yazılı suçlardan takibi şikayete bağlı olanların müştekisi feragat eder veya borcun itfa edildiği sabit olursa dava bütün neticeleriyle düşer” düzenlemesi karşısında, suçun uzlaştırma kapsamında bulunmadığı, bu sebeple;
Hükmüne uyulan Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 26/04/2017 tarih ve 2015/28238 Esas, 2017/3899 Karar sayılı ilamında;
İİK"nın 345/a maddesindeki suçun oluşabilmesi için, aynı Kanun"un 179 ve 6762 sayılı TTK"nın 324. maddesinde öngörülen koşullarda şirketin aktif ve pasif durumunun belirlenerek sonucuna göre şirketin iflasının istenmesi şartlarının bulunup bulunmadığının tespit edilmesi gerektiği cihetle, öncelikle borçlu şirkete ait ticari defterler, bilançolar ve banka hesapları temin edilerek üzerinde karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılıp, şikayet tarihi itibariyle şirketin iflasının istenmesi şartlarının oluşup oluşmadığı saptanıp, sonucuna göre hukuki durumunun takdiri gerekirken, mahkemece bilirkişi raporu alınmadan dosya ile ilgisi olmayan başka bir kararının gerekçesi dayanak yapılıp bilirkişi raporu alınmış gibi değerlendirmede bulunularak karar verildiği belirtilmiş olup, bozma ilamına uyulduğu halde, bozma gereği yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de,
1)Atılı suçun CMK"nun 253-254. Maddeleri kapsamında uzlaşma kapsamında kaldığı değerlendirilerek dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve taraflar arasında, edimin borçlu sanık tarafından taksitler halinde yerine getirmesi hususunda anlaşma sağlandığı ve bu şekilde uzlaşma tutanağı düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, mahkemece Uzlaştırma Yönetmeliğinin 27-(1) maddesi kapsamında araştırma yapılmadan, uzlaşma tutanağında belirtilen edimin yerine getirilip getirilmediği tespit edilmeden uzlaşma sağlandığından bahisle yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
2)Uzlaştırma yönetmeliğin 37/4. maddesi uyarınca uzlaşmanın gerçekleşmesi hâlinde uzlaştırmacı ücreti ve diğer uzlaştırma giderlerinin Devlet Hazinesi tarafından karşılanmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde müştekiden tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.