Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25015 Esas 2017/522 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25015
Karar No: 2017/522
Karar Tarihi: 16.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25015 Esas 2017/522 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda verilmiştir. Suça sürüklenen çocuğun, müştekiye ait suç konusu atı çaldığı tespit edilmiş, bu eylem 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturmuştur. Suçun uzlaşma kapsamında kalmadığı kabul edilerek, suça sürüklenen çocuk mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma nedenleri arasında suça sürüklenen çocuğun anılan kanun maddesi gözetilmeden başka bir madde kapsamında mahkum edilmesi, teşebbüs hükmünün yanlış uygulanması, adli para cezasının hapse çevrilecekmiş gibi ihtar edilmesi ve hüküm başına \"Türk Milleti adına\" ibaresinin eklenmemesi yer almaktadır.
5237 sayılı TCK'nın 142/2-g maddesi, \"Bir kimsenin bağlı bulunduğu yerden veya bu yerin yakınında bulunan bir aletle, iktisap amacıyla bir şeyi dolaylı olarak elde etmek suretiyle hırsızlık suçunun oluşması\"nı düzenlemektedir.
5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesi ise, \"Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilmez\" hükmünü içerm

17. Ceza Dairesi 2015/25015 E. , 2017/522 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuğun, müşteki ..."a ait suç konusu atı bağlı olduğu yerden ipini keserek çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-g maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu ve atılı suçun uzlaşma kapsamında kalmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun müşteki ..."a ait suç konusu atı bağlı olduğu yerden ipini keserek çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-g maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı yasanın 141. maddesiyle uygulama yapılması,
2-Suça sürüklenen çocuğun olay günü müştekiye ait atı bağlı olduğu yerden ipini keserek çaldığı, müştekinin arkadaşı tarafından suça konu yerden uzaklaştıktan sonra tesadüfen, kesintisiz takip olmadan yakalandığı ve bu suretle eylem tamamlandığı halde, suça sürüklenen çocuk hakkında teşebbüs hükmünün uygulanması,
3-5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesinin “Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilmez” hükmü gözetilmeden “…ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun ihtarına” kararı verilmesi,
4- 5271 sayılı CMK"nın 232/1. maddesine aykırı olarak hükmün başına “Türk Milleti adına” karar verildiğinin yazılmamış olması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.