Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/2341 Esas 2015/4756 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2341
Karar No: 2015/4756
Karar Tarihi: 09.03.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/2341 Esas 2015/4756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 3. Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuk müdafiinin mala zarar verme suçundan hükümlü bulunması sebebiyle temyiz isteğinin kabul edilemeyeceği belirtilmiş ve karar istem gibi reddedilmiştir. Hırsızlık suçundan kurulan hüküm ise delillerin ve gerekçenin hakimin kanaat ve takdirine uygun olduğu gerekçesiyle istem gibi onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi şeklindedir. Bu kanun maddeleri, hüküm tarihine göre temyizin mümkün olmadığını ve hükümlülük durumuna göre temyizin reddedilebileceğini açıklamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2014/2341 E. , 2015/4756 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/276689
MAHKEMESİ : Adana 3. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/09/2012
NUMARASI : 2012/262 (E) ve 2012/12 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.