Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/18674 Esas 2016/10970 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların ve nafakanın miktarı, ziynet alacağına ilişkin vekalet ücretine hükmedilmemesi ve ziynet alacağında faize hükmedilmemesi yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, ziynet ve takı para alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için, boşanmaya sebep olan olayların tazminat talep eden tarafın kişilik haklarını zedelemiş olması zorunludur (TMK m. 174/2). Boşanmaya sebep olan olaylar bu nitelikte değilse manevi tazminata hükmedilemez. Davalı erkeğin, kadının kişilik haklarına saldırı olarak görülebilecek bir eylemi ispatlanamamıştır. Boşanmaya sebep olan ve mahkemece kabul edilen davalı erkekten kaynaklanan kusurlar davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Bu husus nazara atınmadan davacı kadın yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmayıp bozmayı gerektirmiştir.
4-Hakim istekten fazlasına veya başka bir şeye karar veremez (HMK m. 26) Davacı kadın dava dilekçesinde düğünde takılan 2 adet yarım altın, 50 adet çeyrek altın, 1 adet 22 ayar 50 gram bilezik. 6 adet 22 ayar 25"er gram bilezik ile 2500 TL paranın aynen iadesini olmadığı taktirde dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 5.000 TL bedelinin ödenmesine karar verilmesi talep etmiştir. Mahkemece, davacının talep ettiği ziynetler ve takı
para alacağının yanında talep konusu olmayan, bilirkişi raporunda gösterilen ziynetlerin ve takı parasının tamamına karar verilmiştir. O halde mahkemece sadece dava konusu edilen ve davacı tarafından ispatlanan 26 adet çeyrek altın, 1 adet 22 ayar 30 gram bilezik, 6 adet 22 ayar ortalama 90 gram bilezik ile 880.00 TL"nin kabulüne karar verilmesi gerekirken, istek aşılarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacının ziynetlere ilişkin vekalet ücreti ve faize yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.06.2016 (Per.)