Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2360 Esas 2020/548 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2360
Karar No: 2020/548
Karar Tarihi: 16.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2360 Esas 2020/548 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı mahkûmiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediği belirlendikten sonra, ikinci suçtan açılan davada kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası gösterilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2017/2360 E. , 2020/548 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY 38. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 16/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.