Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3221 Esas 2016/3891 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3221
Karar No: 2016/3891
Karar Tarihi: 11.04.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3221 Esas 2016/3891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iki ayrı hesaba yatırılan toplam 1.000,00 TL mevduat alacağının davalıdan tahsilini talep etmiş, ancak mahkeme, değeri 2.080,00 TL'nin altında kalan bir alacak davası olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin usulden reddine karar vermiştir. Karar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2. maddesi uyarınca, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğunu ve temyize konu olamayacaklarını öngörmektedir. Dolayısıyla, ihbar olunanların temyiz talebi reddedilmiştir. Kanunun yürürlük tarihi 21 Temmuz 2004 tarihinde değişmiş ve bu tarihte 2.080,00 TL'ye kadar olan taşınır mal ve alacak davaları kesin hükümdür.

11. Hukuk Dairesi 2016/3221 E. , 2016/3891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/11/2015 gün ve 2015/764-2015/643 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi ihbar olunan ... vekili ve ihbar olunan ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 25.11.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, iki ayrı hesaba yatırılan toplam 1.000,00 TL mevduat alacağının davalıdan tahsilini talep etmiş, mahkemece, görevsizlik nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiştir. Dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, ihbar olunan ... vekilinin ve ihbar olunan ... vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, ihbar olunan ... vekilinin ve ihbar olunan ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.