Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/3016 Esas 2015/4725 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3016
Karar No: 2015/4725
Karar Tarihi: 05.03.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/3016 Esas 2015/4725 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteği reddedildi. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ise onandı. Sanığın, diğer sanıklarla birlikte müştekiye ait araçtan 2 adet cep telefonu bataryasını çaldığı tespit edildi. Ancak, suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle TCK'nın 143. maddesi uyarınca işlem yapılması gerektiği belirtildi. Kanuna göre, değer azlığı kavramının daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca ihtiyacı kadar ve değeri az olan malın alınması olduğu vurgulandı ve somut olayda bu kavramın uygulanamayacağına dikkat çekildi.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nın 143. ve 145. maddeleri

2. Ceza Dairesi 2014/3016 E. , 2015/4725 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle, 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanık ... ve temyiz dışı sanıkların müştekiye ait aracın dikiz aynası ve camını kırmak suretiyle araçtan 2 adet cep telefonu bataryasını çalmaları şeklinde gerçekleşen eylemin tanık beyanlarına, sanıkların sigara almak için gittikleri benzin istasyonundaki kamera kayıtlarına göre 03.30-04.00 saatleri arasında gerçekleştiğinin anlaşıldığı, bu durumun mahkemenin gerekçeli kararında da belirtildiği, olay günü güneşin doğuş saatinin 05.45 olması nedeniyle suçun gece vakti sayılan zaman diliminde işlenmesinden dolayı 5237 sayılı sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinde yer alan “değer azlığı” kavramı, daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca ihtiyacı kadar ve değeri az olan malın alınması olup, somut olayda uygulanma olanağının bulunmadığının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 05.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.