Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/24662 Esas 2014/16233 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2012/139966
MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2012
NUMARASI : 2009/317 (E) ve 2012/415 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1) Sanık ile hakkında CMK"nin 231. maddesi uygulanan kardeşi diğer sanık Bedirhan"ın mağdur Aydın ile küfürlü konuşması nedeniyle tartışıp kavga ettikleri, tanık Zeki"nin beyanına göre bu olayda Bedirhan"ın Aydın"ın yüzüne yumruk attığı ve Aydın"ın burnunun kanadığı, daha sonra Aydın"ın olay yerinden ayrılıp kısa bir süre sonra tekrar diğer mağdur kardeşi Emrah"ı da alarak geri döndüğü, yeniden sanıklarla kavga ettikleri, ikinci kavgada sanığın mağdur Aydın"ı bıçakla bacağından basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, mağdurun burnunu Bedirhan"ın kırdığını beyan ettiği anlaşılmakla; mağdur Aydın"dan burnuna aldığı darbe sırasında sanık Galip"in kendisine yönelik eylemi olup olmadığı sorulmasının ardından sanığın diğer sanık Bedirhan ile birlikte hareket ettiğinin belirlenmesi halinde bıçakla kırığa neden olacak şekilde yaralama suçundan, mağdurun burnuna aldığı darbe sırasında sanığın diğer sanık Bedirhan ile birlikte hareket etmediğinin belirlenmesi halinde ise bıçakla basit yaralama suçundan cezalandırılması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Sanık hakkında; olayın karşılıklı tartışma sonucu birbirlerine karşılıklı saldırı niteliğinde olduğu, bir tarafın diğer tarafı tahrik ettiğine ilişkin her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle haksız tahrik hükmünün uygulanmamasına karar verilmiş ise de; ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 esas 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.