Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/2364 Esas 2015/4693 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2364
Karar No: 2015/4693
Karar Tarihi: 05.03.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/2364 Esas 2015/4693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından yargılandığı dosyayı inceledi. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası, yürürlüğe giren bir kanun ile temyize kapalı hale getirildiğinden sanığın temyiz talebi reddedildi. Hırsızlık suçuna ilişkin ise sanığın lehe olan hükümlerinin uygulanması talebinin karşılanmaması nedeniyle hüküm bozuldu. Kanunlar ise 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ile 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi. Hırsızlık suçuna ilişkin ise 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi ve takdiri indirim sebepleri.

2. Ceza Dairesi 2014/2364 E. , 2015/4693 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :.Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre hükmün; 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, 05/04/2012 tarihli duruşmadaki lehe olan hükümlerin uygulanması talebinin, 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirim sebeplerini de kapsadığı halde, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 05/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.