Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2531 Esas 2020/2493 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2531
Karar No: 2020/2493
Karar Tarihi: 21.10.2020

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2531 Esas 2020/2493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, sanık hakkında maktulü kasten öldürmek suçundan TCK'nin 81/1, 29 ve 53. maddelerine göre 18 yıl hapis cezası verilmesine karar vermiştir. Ancak, katılanlar vekilinin suç vasfı ve tahrik hükümleriyle ilgili itirazlarına ve sanık müdafiinin suç vasfı ve haksız tahrik derecesiyle ilgili itirazlarına rağmen, takdir hükmünün uygulanmamasına karar verilmiştir. Bu karar, TCK'nin 62. maddesinde belirtilen etkenlerin göz önünde bulundurulmamasından dolayı, yasal ve yeterli olmayan soyut bir gerekçeyle verilmiştir. Bu nedenle, hükümler, CMK'nin 302/2. maddesine göre bozulmuştur. Kararda, TCK'nin 81/1, 29, 53 ve 62. maddeleri yer almaktadır. TCK'nin 81. maddesi, kasten öldürme suçunu düzenlerken, 29. maddesi, cezanın indirilmesine neden olabilecek sebepleri belirtmektedir. 53. madde ise cezanın takdir edilmesiyle ilgilidir. Son olarak, 62. madde, cezanın takdirinde dikkate alınması gereken etkenleri belirtir.

1. Ceza Dairesi 2018/2531 E. , 2020/2493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Maktul ..."i kasten öldürme suçundan TCK"nin 81/1, 29 ve 53. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası ilişkin hükme yönelik İstinaf İsteminin Esastan Reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; maktul ...’e karşı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin vermiş olduğu 22/09/2017 gün ve 2017/1944 esas, 2017/1769 sayılı kararına yönelik katılanlar vekilinin; suç vasfına ve tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, sanık müdafiinin; suç vasfına ve haksız tahrik derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK.nin 62. maddesinde failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki etkileri gibi hususlar gözetilerek uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, sanığın duruşmalara yansıyan olumsuz bir tutum ve davranışa ilişkin mahkemece bir tespit bulunmadığından "olayın vehametine, eylemi işleniş şekline ve dosya kapsamına yansıyan kişiliği itibari ile" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan soyut gerekçe ile takdir hükmünün uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/2-a maddesi uyarınca dosyanın Bergama Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21/10/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.