Defter ve belge ibraz etmemek - sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25545 Esas 2014/9066 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25545
Karar No: 2014/9066
Karar Tarihi: 12.05.2014

Defter ve belge ibraz etmemek - sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25545 Esas 2014/9066 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların defter ve belge ibraz etmemek suçundan beraat ederken, sahte fatura kullanmak suçundan verilen hükmün ise bozulmasına karar verdi. Sanıklara yüklenen suçun cezasının türü ve üst sınırı itibariyle dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle, sanıklar hakkındaki kamu davası düşürüldü. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri

11. Ceza Dairesi 2012/25545 E. , 2014/9066 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge ibraz etmemek, sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Beraat

I) Sanıklar hakkında “defter ve belge ibraz etmemek” suçundan kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II) Sanıklar hakkında “2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.